Paris Texas (B) Belgicana - Bluegrass Gasthuisschuur Aarschot (Rootstown Barn Live) (13-12-2023) reporter & photo credits: Freddie info band: Paris Texas info club: Het Gasthuis (Gasthuisschuur) © Rootsville 2023

Onder de noemer 'Rootstown Barn Live' organiseert Kurt De Bont hier in de 'Gasthuisschuur' te Aarschot met regelmaat zijn roots concerten. Vanavond is het de beurt aan de Belgische formatie 'Paris Texas'. Deze band uit onze Antwerpse Kempen weet hun muziek te catalogiseren als 'Belgicana' en behoort zo tot één van de fijnste stringbands die ons kleine landje rijk is.

'Paris Texas'  is uitgebouwd rond de songwriter Gerrit Hüppertz. Samen met Dave Crokaerts, Maarten Michielsen, Jan Michielsen en Dirk Peeraer brengen deze 5-koppige formatie heerlijk luisterende Americana, Folk, Country en Bluegrass. In 2019 verscheen hun album 'When You're Gone' en eerder dit jaar verscheen de opvolger 'Bird in Hand'. Een kwintet dat hun instrumentarium tot in de perfectie weet te beheersen en met een 'close harmony' waardoor je meteen aan hun lippen gekluisterd bent.

2020 was het jaar dat we een eerste keer dat we met Rootsville van onze sokken werden geblazen toen ze samen met 'Smokestack Lightnin' en 'Dry Riverbed trio' de Gierlse 'JC 't Hoekske' kwamen op te luisteren. Een geweldige avond en zo keken we al wat verder in de toekomst want ook dat jaar zouden ze hun intrede maken op 'Duvel Blues'. Helaas...noegatbollen want toen volgde Corona.

Een andere halve maand geleden deden ze in Webbekom een vol 'Stamineeke' nog genieten met een uitzonderlijke prestatie en omdat er toen wegens ziekte er enkele niet konden bij zijn vonden we het nodig om de 'tam tam' doorheen onze provincie te laten werklinken want op 13 december zouden die van 'Paris Texas' een concert geven in deze 'Rootstown Barn'. Omdat Caspar, Melchior en Balthasar er nog niet konden bijzijn trokken heel wat andere wijze muziekliefhebbers richting de Gasthuisschuur te Aarschot.

Vanuit de ganse provincie druppelden ze hier binnen. Trouwe fans die dit niet wilde missen maar ook enkele die nu pas beseften dat ze deze 'Paris Texas' als eens hadden gezien in de 'Hanewijk' te Werchter. Eentje die heel de weg had afgelegd vanuit de gemeente van het 'Witbier'. Een die-hard van Tomorrowland werd ook zo moreel verplicht om hier aanwezig te zijn. Zelfs de M-mama kwam de knoop door te hakken om zo in volle examen periode Little M op haar eentje te laten studeren en zo liet ook mijn compagnon de route een belangrijke vergadering links liggen voor dit optreden. Ook de patron van het cultuurcafé uit Herselt kwam langs net als die Osschotse banjo- en rootsliefhebber die uit zijn kunstbos kwam. Kortom een grote diversiteit aan oude en nieuwe fans hier vanavond aanwezig voor deze 'Paris Texas'. En dan ben ik er uiteraard nog enkele vergeten :-(

Dat ze ons niet zouden teleurstellen dat kon ik al met zekerheid zeggen en zo openden ze hier met 'Getting Up Than Falling Down' uit hun nieuwe album 'Bird In Hand'. Zijn het nu de akoestische gitaren van Gerrit of Dave, de heerlijke klanken uit de mandoline van Jan Michielsen, de als neckdobro van Dirk Peeraer of de imposante double bass van Maarten Michielsen, het doet er niet toe. Ze weten allemaal op éénzelfde lijn te zitten zonder ook maar een ander instrument te verdringen en klaar om ons een 'enchated evening' te bezorgen.

Met 'Lonestare' en 'True Love Was Meant For Me' zitten ze bij hun debuutalbum 'When You're Gone' en zo zou je deze 'Paris Texas' al meteen onder druk kunnen zetten om ons niet te lang te laten wachten op een derde album. Met de intro op 'Songbird' uit het album 'Bird in Hand' moet ik al meteen er enkele tegenhouden om geen 'square dance' te gaan inzetten want zoals cabaretier Paul van Vliet het in 1975 kwam te zeggen, het is van...Luisterùùùh!

Nummers als 'Lonesome Road' of de titeltrack uit nieuwe album 'Bird in Hand' je mag en kan het gerust allemaal pareltjes noemen en daar kunnen hun Amerikaanse collega's zelfs een puntje aan zuigen, want dit is Belgicana. Op het daaropvolgende 'Willow Tree' zouden de liefdevolle zielen hier aanwezig zelfs een dansje in 3/4 maat kunnen opvoeren...maar dan niet diene van Tomorrowland!

Wanneer Gerrit zijn 'guitarra acoustica' komt door te geven aan zijn 'Paris Texas' buddy om zich volledig op zijn vocale kwaliteiten te kunnen focussen krijgen we met 'Cold In The Ground' hier een performance die naar de keel komt te grijpen. A Capella zonder maar enige vorm van versterking weten ze ook hier in deze 'Rootwtown Barn' iedereen naar een delirium toe te leven. Mooi, mooi, mooi!

Helaas zit het nummer 'Sweet Goodbyes' er aan te komen en dit betekent bij deze 'Paris Texas' het einde van hun aantreden, voor ons het bruusk ontwaken uit een muzikale droom. Gelukkig is Kurt De Bont er als de kippen bij om zijn 'klak' te laten rondgaan om zo ook enkele bissers los te weken. Vooreerst krijgen we 'In The Dutch Mountains' van de Nederlandse band 'The Nits' uit 1987 om te eindigen met 'Silent Guide'. Ook die van 'Paris Texas' zouden ons een vroeg kerstkado brengen met als extra nog een derde bisser. Hoe kunnen we dit prachtige optreden van 'Paris Texas' dan beschrijven met een quote uit hun eigen nummers...and the Angels, they call or name. Het is bijna Kessemes hé. CU